dinsdag, november 21, 2006

Deze week zit ik in Walnut canyon, waar vroeger de indianen woonden. Ze bouwden hun huizen in de rotsen, zeer indrukwekkend aangezien de canyon stijl naar beneden gaat. Niet te geloven dus dat dit bewoonbaar was ooit. Nu zou het niet meer kunnen, te weinig plaats om de 4x4 te parkeren en geen hamburgerketens in de buurt. Ons project bestaat erin om een muur van stenen terug op te bouwen, omdat de oude los was komen te zitten. De oude is duidelijk gebouwd door amateurs, dus wij gaan die professioneel weer opbouwen. Fase 1 is om de rotsen mooi glad en gelijk te maken, zodat we er goed mee kunnen bouwen. De eerste dag bestond er dus in met een hamerke en een beitelke de stenen mooi te maken. Er zijn alle soorten hamers en beitels om verschillende grootte van stukken af te kappen. Ik kan vanaf nu perfect in de gamma gaan werken! Vandaag bestond onze taak erin om al die kanjers van rotsen naar de muur te brengen. Stukken rots van meer dan 25 kilo. Klein detail is dat de muur gebouwd moet worden beneden in de canyon, wat wil zeggen 238 trappen naar beneden en dan nog een hele wandeling. En daarna terug naar boven, voor de volgende rots. En dat heb ik vandaag dus 14 keer gedaan. Ja, u leest het goed, 238 trappen naar beneden, met een steen van 25kilo, 238 trappen naar boven en dat zo'n 14 keer. Uitrekenen hoeveel trappen dat in totaal zijn, laat ik aan jullie over, daarvoor ben ik nu veel te moe. Hopelijk kunnen we de muur morgen afkrijgen, dan hebben we een dag extra vrij.
Dit weekend ga ik met andere vrijwilligers naar Bryce Canyon en Zion National Park. Eens zien of er daar ook muren te bouwen zijn!
Donderdag is het Thanksgiving, de dag waarop iedereen hier kalkoen eet. Net zoals op Kerstmis eigenlijk. Ik heb me laten vertellen dat dit teruggaat op de cowboys en de indianen. De cowboys waren uitgehongerd en de indianen gaven hen eten en drinken, waardoor ze terug op krachten kwamen. Om daarna de indianen allemaal te verdrijven en/of te vermoorden! Rare mannen hier hoor!
Enfin, het is half negen 's avonds, hoog tijd dus om te gaan slapen. Ja, voor het bruisend nachtleven moet je hier niet komen...
lien

1 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Dag Lien,
We hebben met het project even een uurtje tijd genomen om je blogs te lezen en je foto's te bekijken. We hebben het gevoel dat we eventjes daar waar. Veel oh's en ah's, veel gelachen en Karen zag zelfs een baby op de foto.Van beroepsmisvorming gesproken, maar daar heb jij geen last meer van zeker?
Toch wel leuk dat we van op een afstand alles wat kunnen volgen. Op administratie zijn alle blogs uitgeprint en opgehangen aan de kast. Niet te lang weg blijven anders is er geen plaats meer.
Geniet nog maar van je verblijf ginder.
Vele groeten,
Karen, Eva, Ria

2:43 a.m.  

Een reactie posten

<< Home