oef, terug internet. ik heb net geweldig veel geduld moeten uitoefenen om deze computer te bemachtigen, ik heb er zelfs mijn avondeten voor gelaten. maar erg is dat niet, want ondanks het fysieke werk komen de kilos er goed bij wegens het eten van onnoemelijke hoeveelheden pretzels, beef jerky, pringles, granola bars, peanuts, chocoladekoekies, en dergelijke meer. maar in vergelijking met sommige amerikaanse toeristen die hier in yosemite rondlopen, valt het allemaal nog goed mee hoor.
we zijn nu twee weken verder en ik ben al zwaar getraind in het maken van omheiningen, kippengaaskooien rond de jonge plantjes, rivierbank restauratie, en nog een hoop andere zaken waar ik enkel de engelse term van ken. heel leuk maar zwaar werk allemaal en wat nog beter is: zonnig elke dag.
ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde...
nog twee weken werk hier in yosemite en dan terug naar flagstaff, waar een gratis en onbeperkte internettoegang mij toelacht. momemteel zit ik in een prachtig door tl-lampem verlichte barak in het midden van dat park hier. met enkele japanners rond mij met hun hoog-technologische apparatuur. de cliches blijven zichzelf bevestigen.
het is hier nogmaals bevestigd dat bergwandelen echt mijn lang leven is. die uitzichten, dat zweet dat je er voor moet laten om de top te bereiken, die zuurstof in je longen, die zon op je huid... al jaloers?
maar voor het hier een euforische bloemlezing wordt: ik heb best al wel wat heimwee gehad. want als je iets fantastisch beleeft, wil je het kunnen delen met iemand. dus voor mijn part mag bart morgen al overvliegen. en de rest van mijn vrienden, familie, collegas ook. en nu ik erover denk, half leuven. inclusief de cafes, want het bier is niet te drinken. en aangezien de meesten onder 21 zijn, koop ik in hun plaats bier. volgens mij denken ze in de winkel dat ik een zware alcoholieker ben.
wat de nachten betreft: ik ben zeer blij met mijn flanellem pyama en mijn twee slaapzakken, overdag is het in de schaduw met thermisch ondergoed en 5 lagen te doen, in de zon werk ik in een t-shirt!
ik probeer over twee weken in flagstaff wat fotos te sturen. dan kan je alvast beginnen sparen voor je volgende grote reis.
iedereen de groeten van de beren hier, ze komen me elke nacht groeten naast mijn tent, zeker nadat de twee koreaanse meiden in onze groep er niet beter op gevonden hadden de spaghetti naast mijn tent af te gieten, met het verplichte gesmos erbij.
heel veel groeten van mij voor u!
lien
we zijn nu twee weken verder en ik ben al zwaar getraind in het maken van omheiningen, kippengaaskooien rond de jonge plantjes, rivierbank restauratie, en nog een hoop andere zaken waar ik enkel de engelse term van ken. heel leuk maar zwaar werk allemaal en wat nog beter is: zonnig elke dag.
ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde...
nog twee weken werk hier in yosemite en dan terug naar flagstaff, waar een gratis en onbeperkte internettoegang mij toelacht. momemteel zit ik in een prachtig door tl-lampem verlichte barak in het midden van dat park hier. met enkele japanners rond mij met hun hoog-technologische apparatuur. de cliches blijven zichzelf bevestigen.
het is hier nogmaals bevestigd dat bergwandelen echt mijn lang leven is. die uitzichten, dat zweet dat je er voor moet laten om de top te bereiken, die zuurstof in je longen, die zon op je huid... al jaloers?
maar voor het hier een euforische bloemlezing wordt: ik heb best al wel wat heimwee gehad. want als je iets fantastisch beleeft, wil je het kunnen delen met iemand. dus voor mijn part mag bart morgen al overvliegen. en de rest van mijn vrienden, familie, collegas ook. en nu ik erover denk, half leuven. inclusief de cafes, want het bier is niet te drinken. en aangezien de meesten onder 21 zijn, koop ik in hun plaats bier. volgens mij denken ze in de winkel dat ik een zware alcoholieker ben.
wat de nachten betreft: ik ben zeer blij met mijn flanellem pyama en mijn twee slaapzakken, overdag is het in de schaduw met thermisch ondergoed en 5 lagen te doen, in de zon werk ik in een t-shirt!
ik probeer over twee weken in flagstaff wat fotos te sturen. dan kan je alvast beginnen sparen voor je volgende grote reis.
iedereen de groeten van de beren hier, ze komen me elke nacht groeten naast mijn tent, zeker nadat de twee koreaanse meiden in onze groep er niet beter op gevonden hadden de spaghetti naast mijn tent af te gieten, met het verplichte gesmos erbij.
heel veel groeten van mij voor u!
lien
1 Comments:
Lien,
Overvliegen lijkt me wel wat...
Deze blog lezen is leuker dan de krant 's morgens!
En ik leer veel bij: Over flanellen pyjama's en beren. Die beren lusten spaghetti, Koreanen ook.
Ja, wouw de bergen, doet me watertanden.
Wees voorzichtig met de alcohol ;) en nog veel plezier en berggenot daar!
groetjes,
Astrid
Een reactie posten
<< Home